-
1 upokorze|nie
Ⅰ sv ⇒ upokorzyć Ⅱ n książk. humiliation C/U- godzić się na upokorzenia to submit to humiliation- przeżyć pasmo upokorzeń to suffer humiliation after humiliation, to suffer a string of humiliations- zapomnieć o doznanych upokorzeniach to forget one’s past humiliations- doznać w życiu wielu upokorzeń to go through a. endure a lot of humiliation- znosić upokorzenia od kogoś to suffer humiliation at sb’s hands- życie jest pełne upokorzeń life is full of humbling experiences- co za upokorzenie! how humiliating!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upokorze|nie
См. также в других словарях:
upokorzenie — n I 1. rzecz. od upokorzyć. 2. lm D. upokorzenieeń «uczucie poniżenia, wstydu, urażonej ambicji; także: to, co kogoś poniża, obraża, np. czyjeś słowa, postępki» Doznać wielu upokorzeń. Płakać z upokorzenia. Znosić upokorzenia od kogoś … Słownik języka polskiego